Mevlana’nın çok güzel sözlerinden birisidir “Nice insanlar gördüm üzerinde elbise yok. Nice elbiseler gördüm içinde insan yok”. Okullarımız ve eğitim kurumlarımız için de aynı düşüncelere sahip değil miyiz?  İçini sevgiyle, ilgiyle doldurmadığınız sürece dünyanın en iyi, en modern eğitim kurumlarını inşa etseniz dört duvardan ve bir çatıdan başka elinizde ne olur ki?

Kütahya’nın Simav ilçesinde kurulan Halil İbrahim Kazcığlu Çıraklık Merkezi, çocuklarımıza ilgi ve alaka gösterdiğimizde, öğrettiğimiz bilgi ve becerilerin yanı sıra onlara hayal kurmanın yollarını gösterdiğimizde neleri başarabildiklerini ispatlayan örmek bir eğitim kurumu. Kendisi de eğitim merkezindeki çocuklarımız gibi çıraklıktan bu günlere gelen değerli sanayicimiz Şeref Kazcıoğlu, sanayicinin toplamdaki görevinin sadece üretmek ve istihdam etmek olmadığını, sahip olduğu bilgi ve becerileri de gelecek kuşaklara aktarmanın önemli olduğunu kurmuş olduğu çıraklık merkeziyle anlatıyor.

HER ŞEY GENÇ ÖLÜMLE BAŞLADI

Aslında her şey evlerinin altındaki küçücük bir dükkândan çıkıp fabrikalar zinciri kurmayı başaran bir ailenin ilk çırağının genç yaşta kalp romatizmasından vefat etmesiyle başladı. Çocuk yaşta çıraklığa başlayan Ramazan, kalp romatizmasına yakalandı ve tüm çabalara rağmen hayatını kaybetti. Bu genç ölüm, Şeref Ustayı çok etkiledi ve hiç olmazsa diğer çıraklarımızın hayatlarına dokunmak istedi. Biliyordu ki o yıllarda çırakların eğer evleri iş yerine uzaksa bulabildikleri yerlerde; merdiven altlarında, izbe köşelerde, rutubetli alanlarda tek başlarına hayata tutunmaya çalışıyorlar. Üstelik toplumun büyük bir bölümü bundan rahatsızlık da duymadığını “Torna ile Şekillenen Hayatlar “ kitabında Şeref Usta; “Herkes akademik eğitim peşinde, peki ya bu eğitimi alamayan çocuklarımızın durumu ne olacak? 
Bunlara kim sahip çıkacak? Onlar bu toplumun çocukları değiller mi? Biz bu sosyal sorumluluğu yerine getirmeye çalışıyoruz, çocuklarımızı geleceğe hazırlamak için. Bunu katıldığım her platformda dile getirmeye çalışıyorum” diye paylaşıyordu yaşadıklarını.

ÇIRAK ÖĞRENCİ PANSİYONU

Şeref Kazcıoğlu ve ailesi bu konuda önemli bir adım attı, o yıllarda Türkiye’de ancak birkaç örneği bulunan “çırak öğrenci pansiyonunu” memleketleri Kütahya’nın Simav ilçesinde de açmak için kolları sıvadı. Artık çıraklar devlet kontrolünde, sıcak, güvenli ve temiz bir alanda yaşayacak, her daim hazır yemekleri olacaktı. Pansiyonun ardından aile, babaları Halil İbrahim Bey adına bir Mesleki Eğitim Merkezi yaptırdı. Dönemin şartları değiştikçe pansiyon bu okulun en üst katında kalıcı hale geldi. Pansiyon hala tam kapasite olarak çalışmakta.